Waarom een hoogbegaafd kind geen Latijn moet kiezen.

Er is een verschil tussen mogen en moeten, laat me daar even mee starten, voor er een paar op hun paard gaan zitten. Uiteraard mag een hoogbegaafd kind dat naar de secundaire school gaat, wel de richting Latijn kiezen. Maar lieve mama’s en papa’, leerkrachten en vooral ook hoogbegaafd kind zelf: het MOET niet!

Een fictief verhaaltje:

Ergens te lande op een klassenraad van een A-stroom richting met meer nadruk op techniek worden de punten getoond van leerling X.
Leerling X  haalt allemaal scores boven de 90 procent en vaak zelfs dichter bij de 100.
De voorzitter van de klassenraad vertelt dat de ouders blij zijn dat het kind zich zo goed voelt, want verveling was in de lagere school echt een probleem. Het kind is namelijk hoogbegaafd. 

Meteen komt daar reactie vanuit een leerkracht in de klassenraad: “Waarom zit X dan niet op latijn, als X dan toch hoogbegaafd is?!”

Goed zijn in veel dingen

Vaak zijn hoogbegaafde leerlingen goed in veel  verschillende zaken. Ze leren 3 tot 6 keer sneller dan een normaal begaafd kind. Ze zijn dus vaak in meerdere dingen goed. Zowel in taal als in rekenen, wetenschap en muziek. Ze hebben een grote leerhonger en misschien kan Latijn echt in hun interesseveld liggen. Toch zijn er ook hoogbegaafde kinderen die op school nergens echt in uitblinken. (Dat kan door onderpresteren zijn, maar het kan ook zijn dat het talent van de hoogbegaafde totaal ergens anders ligt dan op school.)

Hoogbegaafde volwassenen op het werk

Mijn man is niet getest, dus zeker zijn we niet. 😉 Toch herkent hij zich héél erg in onze zoon. De rapporten van hem en onze zoon kunnen we naast elkaar leggen – net dezelfde commentaar!

Hij is ook ooit gestart op Latijn, maar na twee jaar had hij het wel gehad. Hij wilde een vak leren, zodat hij kon gaan werken op zijn 18de. (Dat liep toch even anders!)

Op zijn vorige job waren er veel taken die hij op zich kon nemen. Eigenlijk was hij programmeur. Maar ondertussen waren er heel veel extra taken in zijn pakket geslopen. Vergaderingen met het management, klantencontacten, crisis controle, storingen, …
En hij heeft voor al die taken talent. Hij is enorm goed met mensen, vooruitziend denken en visie… Maar hij wilde die niet doen… Hij wil programmeren.

En toen zei hij me eens een zinnetje dat binnenkwam:

“Het is niet omdat je iets goed kan, dat je het ook graag doet!”

En daar lieve mensen zit de essentie van het hele verhaal. Het is niet omdat een kind hoogbegaafd is, dat het graag Latijn zal doen. Het is niet omdat het hoogbegaafd is, dat het een zware wiskundige richting moet doen. Het is niet omdat een kind hoogbegaafd is, dat het graag zal schaken.

Hoogbegaafd en geen Latijn

Het kan dus een heel bewuste keuze zijn van het kind (en zijn ouders) om niet op de Latijnse richting te starten. Als daar zijn interesses niet liggen, is dat helemaal oké. Jij leest toch ook geen boek uit als het na een paar hoofdstukken niet je ding is?!

Als het kind toch nog dokter wil worden, ga er maar vanuit dat de Latijnse benamingen er wel in zullen gaan, 3 tot 6 keer sneller, weet je nog!

Het is belangrijk dat een kind een richting kiest dat het graag doet. Wil je  hoogbegaafd kind graag Latijn gaan studeren, zeker laten doen! Maar wil het liever de wetenschapskant op, laat het dan ook gewoon zijn ding doen. Ik ben er vast van overtuigd dat doen wat je graag doet, enorm belangrijk is in het leven. En dat heeft niets met hoogbegaafdheid te maken! 😉