Alles ging altijd vanzelf. Ten minste, tot de tafels van vermenigvuldiging eraan kwamen.
Lopen kon ze op 10 maand.
In de kleuterschool kwam ze op een dag thuis met de verklaring: “Ik kan fietsen zonder zijwieltjes, dat is helemaal niet moeilijk. Je moet gewoon blijven ’trappelen’. Ze was op een fietsje van een vriendinnetje gestapt en gewoon vertrokken.
Schaatsen met zo’n rekje om het te leren? Niks van! Schaatsen aantrekken en wegglijden, alsof ze nooit anders had gedaan.
En dan kwam het eerste leerjaar.
Ook daar ging nog alles redelijk vlot.
Maar dan waren er die geweldige ’tafels van vermenigvuldiging’ in het tweede leerjaar.
Op het einde van het tweede leerjaar heeft ze die tafels nog steeds niet geautomatiseerd. Oefenen is ook iets wat ze absoluut niet kent. En die tafels, die kan je niet ‘zomaar’ of ‘ineens’.
Het is de eerste keer botsen tegen het feit dat ze bepaalde leerstrategieën en mindset ideeën niet heeft aangeleerd, omdat ze gewoonweg niet nodig waren. Tijdsdruk geeft haar enorme stress en ze stelt het oefenen uit.
Hoe overtuig je een kind dat je van oefenen beter wordt als altijd alles vanzelf is gegaan tot dat punt?
En dan is daar turnen.
Ze turnt de hele dag, gaat al ‘radslagend’ door de tuin, want “Het is nog niet helemaal goed, zegt de trainster, ik moet mijn benen nog beter strekken en daarvoor moet ik oefenen!”
En dat oefenen doet ze. Honderden keren op een week wordt er een radslag gedaan. Binnen en buiten of er nu ruimte is of niet. Het is zelfs zover dat mama vraagt om een turnbroekje onder haar rokjes aan te doen als ze de deur uitgaan.
Daar ligt een kans om dit meisje inzicht te geven! Oefenen helpt! Jij maakt de keuze waar je tijd in steekt en soms zal je ervoor moeten kiezen om even door te bijten bij iets minder leuk! Tafels leren kan je ook! Je wordt ook beter als je oefent, net zoals bij het oefenen van een radslag.
Tafels automatiseren, het gaat nu een maal niet vanzelf.
Het heeft ook totaal niets met je intelligentie te maken of je het al dan niet kan.
Kinderen waar alles vanzelf gaat, komen allemaal op een punt dat het niet meer zo zal zijn. Ooit, ergens. Voor sommigen bij de tafels, bij anderen de dikke cursus op de universiteit!
Sta klaar voor hen als ze tegen dat punt aanlopen, help hen erdoor heen. Werk alle dagen aan die mindset! Integreer het in de opvoeding.
‘Ja, maar, waarom zouden ze nog moeten automatiseren? Straks gebruiken ze een rekentoestel!”
Dat doet er helemaal niet toe. Automatiseren en memoriseren is een leerstrategie die van pas komt in de latere (studie)loopbaan. Het gaat dus niet zo zeer over die tafels van vermenigvuldiging op zich. Wel om de leerstrategie, de mindset en het leren leren.
Bovendien volgt er in de lagere school heel wat rekenwerk waar ze nuttig bij zijn: cijferrekenen, breuken vereenvoudigen, …. Dat kan dus best stress geven als je nog steeds teveel tijd nodig hebt om 4×5 uit te rekenen!
Ondertussen zitten er meer dan de helft van de tafels in bij deze meid. Ze is er nog niet. Maar de inzichten beginnen te groeien en dat is nog veel belangrijker dan die 4×5 = 20!
Algemene tips voor het automatiseren van de tafels van vermenigvuldiging kan je hier vinden.
