Kleine kinderen, zoals kleuters, vergeten snel. Ze hebben nog geen ‘echte vrienden’ – Right? Niet dus! Niet als het om die kleuters gaat die cognitief wat sterker zijn. Hun olifantengeheugen heeft ook écht wel nadelen. Zeker als het lijkt dat ze werden vergeten door de andere kindjes. Dat kan hen zo enorm kwetsen!
Verandering van school
Vorig jaar veranderden onze drie kinderen van school. Ze gingen van het schooltje in ons gehucht naar het centrum. Het is maar een vijf minuutjes verder met de auto, dus geen grote afstand.
Het moeilijkste was de vrienden achterlaten. Voor de zoon losten we dat op door een gemeenschappelijke hobby te zoeken met zijn beste vriend. Dat gaat super. De oudste dochter gaat nog regelmatig spelen bij de ‘oude’ vriendinnetjes. De jongste, echter, was eigenlijk nog maar net begonnen met school…. Daar hebben we dus ook niet echt extra tijd of moeite in gestoken. Ze had ook snel andere vriendjes in de klas, dus ik had er ook geen graten in gezien.
Vergeten door de andere kindjes
Een paar weken geleden kwam ik een mama tegen met een kindje dat bij de jongste in de klas had gezeten. Bij het noemen van haar naam, was duidelijk dat het kindje helemaal niet meer wist wie ze was. Maar goed, we waren ook bijna anderhalf jaar verder.
Verjaardagsfeestje
Nu zijn de dames bijna jarig en werd het tijd om de kinderfeestjes te plannen. Dat start natuurlijk bij het opgeven van de namen van de kindjes die ze graag willen uitnodigen. Ze noemde de namen en ik schreef ze op mijn lijstje. Tot ik me bedacht dat de naam van het laatste kindje dat ze opnoemde niet in haar klas voorkwam. “Nee, maar die is van mijn vorige school, hè mama!”
Ai!
Ik probeerde voorzichtig met aan te brengen dat het kindje niemand zou kennen van haar nieuwe vriendjes, maar dat was volgens haar geen argument: “Je kan altijd nieuwe vriendjes leren kennen!”
“Ja, maar je hebt dat kindje al meer dan een jaar niet gezien of gesproken. Misschien kent hij jou ook niet meer zo goed, want zo gaat dat wel vaker met kindjes die je niet meer ziet.”
Vol ongeloof keek ze me aan.
Oké, ik moest even hard zijn: “Lieverd, dat kindje kent jou waarschijnlijk helemaal niet meer.”
En toen begon het hartverscheurende huilen. Want hoe kan haar vriendje haar nu vergeten zijn? Vergeten door de andere kindjes, maar ze zelf nog wel allemaal herinneren…
Lees ook: Help, mijn kleuter wil letters leren.
Toch nog afspreken
Ik heb met haar het compromis gemaakt dat ik met de mama contact zou opnemen en dat we dan eens een keer ergens zouden afspreken zoals een speeltuin of zo.
Dan konden ze elkaar terug een beetje leren kennen. Daar kon ik haar dan uiteindelijk mee overtuigen!
Emotioneel moeilijk
Die kleine knappe kleuters hebben het toch potverdorie maar moeilijk hoor!
Dit was ook weer zo een typisch moeilijk moment. Zo pijnlijk om te ervaren dat ze anders zijn…
Ik hoorde ze vorige week trouwens tijdens een rollenspel de familienaam noemen die ze had aangenomen… ‘De familie Anders‘ – Dat deed me weer even slikken.
Wanneer had jouw kind het emotioneel wat moeilijker? Ik lees het graag in de reacties!
Bij het lezen kwam er gelijk een herinnering naar boven over zoon. Zijn vriend had hem gezegd dat hij nooit meer met hem wilde spelen. Moeilijk om uit te leggen dat kinderen dat wel eens in een boze bui zeggen en zijn vriendje heus wel binnenkort weer met hem wil spelen.
Momenteel ook opvallend hoe hij zoekt naar aansluiting. Ontdekte dat een kind aan zijn tafel geen interesse haf in de rupsen waar hij zelf zo vol van was. En nu hij mee mag doen met lego in de klas heeft hij plots (aangepaste) interesse in ninjago en voetbal. Zo moeilijk: wanneer is het goed om aan te passen en hoe kan je als kind toch jezelf blijven?
Dochter (3j) vertelt dan weer uitgebreid over ruzies met kinderen bij de opvang en wie haar beste vriend is en waarom, maar nog geen verdriet.